Starcraft – Gra Multiplayer
Starcraft jest grą z bodajże najlepszym (najbardziej grywalnym) trybem multiplayer ze wszystkich gier strategicznych świata. W odróżnieniu od takich hitów jak choćby Heroes of Might and Magic czy Civilization (gdzie trzeba godzinami czekać na swój ruch), w Starcrafcie-multiplayer nie ma mowy o nudzie ani czekaniu (chyba, że chcemy przegrać). Dlatego też serwery Starcrafta (obecnie także Starcrafta II) przeżywają oblężenie na całym świecie, a zwłaszcza we wschodniej Azji, gdzie gra jest niemal religią. W Korei Południowej Starcraft posiada własną ligę oraz mistrzostwa. Swego czasu na samych serwerach Battlenetu (a są przecież też inne) każdego dnia logowało się ponad 80 milionów graczy, tej liczby chyba nie potrzeba analizować…
Zanim zdecydujemy się na dołączenie do serwera multiplayer, musimy przede wszystkim… nauczyć się grać. Nie ma najmniejszego sensu wchodzić na serwer, gdy nasze umiejętności są niskie- wtedy przegramy z kretesem, a rywale wcale nie odczują satysfakcji ze zwycięstwa, które przyszło im zbyt łatwo. Totalnym minimum umiejętności jest przejście wszystkich kampanii: podstawowych oraz Broodwar. Następnie warto zagrać na pojedynczych mapach, przeciwko kilku komputerom w trybie 'Melee’. Jeżeli uda nam się pokonać co najmniej 5 wrogów komputerowych na jednej mapie, dopiero wtedy możemy czegoś szukać na serwerze multiplayer. Oczywiście pierwsze kilka-kilkanaście gier również przegramy z hukiem, ale przynajmniej stawimy jakiś tam opór (chyba, że będziemy grali z kobietami). Nadrzędna zasada- trening czyni mistrza, ma zastosowanie także w Starcrafcie.
Łączenie się z innymi graczami
Aby zacząć grę wieloosobową, wystarczy wybrać tryb Multiplayer z głównego menu gry. Wtedy wyskoczy nam obrazek, taki jak powyżej. Do wyboru mamy 5 opcji. Jeśli coś nie działa, to należy sprawdzić czy Firewall nic nie blokuje, ewentualnie sprawdzić porty, a jak to nie pomaga to patrz następny akapit. Punkty 2, 3 i 4 to pozostałości poprzedniej epoki informatycznej.
1. Battle.net– najważniejsza i najpopularniejsza opcja. Pozwala grać przez internet z graczami z całego świata. Po użyciu wybieramy serwer (kontynent), w tym momencie program może zacząć pobierać się uaktualnienie, co jest konieczne. Potrzebne nam będzie też konto na battle.necie (niekoniecznie musimy zakładać nowe, jeśli mamy już założone z innej gry np. Diablo II czy jakaś część Warcrafta to możemy go użyć). Po wszystkim powinna wyskoczyć nam lista dostępnych (otwartych) gier, do których mamy sposobność dołączyć. Jeżeli z jakiś powodów (wiadomo jakich) nie mamy konta na battle.net, możemy połączyć się z jakimś nieoficjalnym serwerem, nie będę opisywał jak to zrobić, ale rzecz jest dość łatwa do znalezienia w wyszukiwarce internetowej.
2. Local Area Network (IPX)– gra przez sieć lokalną, przy użyciu protokołu IPX. Jest to archaiczny, rzadko już używany protokół, powodujący, że funkcja jest nieużyteczna. Jeśli chcemy zagrać z kolegami z sieci- patrz punkt 5.
3. Modem– podobnie jak w poprzednim punkcie, nieużyteczna i zapomniana przez świat opcja połączenia przez telefon stacjonarny.
4. Direct Cable Connection– gra przez bezpośrednie połączenie kablowe, między maksymalnie dwoma (!) komputerami, które również dawno wyszło z użytkowania.
5. Local Area Network (UDP)– gra w sieci lokalnej, przy użyciu protokołu TCP/IP. Idealna, gdy chcemy zagrać ze znajomymi z osiedla, z którymi połączeni jesteśmy siecią LAN. Opcji tej używamy również, kiedy gramy poprzez emulator Hamachi, czyli jeśli znajomi są w różnych sieciach (patrz niżej).
Problemy Techniczne
Żeby w pełni cieszyć się wieloosobową rozgrywką w Starcrafta, potrzebne będzie nam dobre łącze internetowe, czyli najlepiej kablowe, lub ewentualnie 'odkablowe’ wi-fi. Wszelkie łącza sieci komórkowych zazwyczaj powodują problemy. Jeśli mamy słabe łącze, to dochodzi do lagów, czyli zacięć gry KAŻDEMU graczowi na mapie. Nie ma nic bardziej irytującego, niż przycinająca się (wszystkim graczom na mapie) gra z powodu słabego łącza jakiegoś przeciwnika. Dlatego, jeśli mamy słabe łącze, grajmy lepiej w kafejkach. Prędkość internetu nie ma większego wpływu na rozgrywkę, najważniejsze są opóźnienia (Pingi).
Najlepiej do gry w Starcrafta nadają się łącza z publicznym (zewnętrznym) adresem IP. Twórca gry (Host) bezwzględnie musi posiadać ten typ IP, z kolei dołączający się gracze już niekoniecznie. Host kreuje warunki gry, czyli wybiera mapę, warunki zwycięstwa, szybkość. Pozostali gracze, dołączający się do Hosta mogą tylko grać na jego zasadach, zatem ważne by twórca (Host) był osobą odpowiedzialną i miał wysokiej jakości łącze. Raz zaczęta gra toczy się już do zakończenia (nie można jej zatrzymać ani zmienić szybkości, czy zasad).
Z połączeniami nigdy nic nie wiadomo, dlatego do pomocy przychodzą nam emulatory sieci wewnętrznej, najpopularniejszym z nich jest Hamachi. Pomaga on w dużym stopniu w wielu sytuacjach z problemami sieciowymi. Przykładowo, nie zagramy z kumplami z innych miejscowości/sieci w Starcrafta, jeżeli żaden nie ma zewnętrznego adresu IP. Program zresztą przydaje się we wszystkich grach multiplayer (choćby wspomniana Civilization2), nie tylko w Starcrafcie.
Po instalacji programu wypełniamy wyskakujące okienka (login itp.), następnie jeden gracz (Host, najlepiej żeby on też zakładał grę w samym Starcrafcie) musi stworzyć sieć i ją nazwać (może też opcjonalnie założyć na nią hasło). Pozostali gracze używają opcji- dołącz do istniejącej sieci (tej, którą stworzył Host). Po tych czynnościach gracze powinni widzieć się nawzajem. Obok ich nicków znajdują się kolorowe kropki- jeśli są zielone to wszystko jest w porządku. Jeżeli kropki są żółte, to znaczy że coś nie gra, niestety może być milion powodów takiego stanu rzeczy… Najpopularniejsze to firewalle, blokady portów i nadmierne obciążenie łącz.
Jeżeli już udało nam się odpalić grę multiplayer, przydadzą się skróty klawiszowe i komendy:
Enter = wywoływanie konsoli rozmowy
Shift + Enter = konsola do komunikacji z wszystkimi graczami
Ctrl + Enter = konsola do komunikacji z sojusznikami
Ctrl + R = Ukazanie statystyk siły bieżącej gry
W konsoli możemy wpisywać komendy, każda poprzedzona jest znakiem „/”, a po niej wpisujemy ksywkę interesującego nas gracza, najpopularniejsze z komend to:
/n ksywka lub /w ksywka – wysyła wiadomość prywatną do gracza o danej ksywce
/finger ksywka – ukazuje garść informacji o danym graczu
/stats ksywka – pokazuje innego typu garść informacji o danym graczu
/me treść wiadomości – wysyła do WSZYSTKICH na mapie wiadomość, nie nadużywać bo nikt z nami nie będzie chciał grać 🙂
Pozostałe rozdziały poradnika do Starcrafta:
Jednostki Wojskowe – Terran | Zerg | Protoss
Budynki – Terran | Zerg | Protoss
Kampanie – Terran | Zerg | Protoss
Kampanie Broodwar – Protoss | Terran | Zerg
Aż szkoda że już nie mam jedynki starcrafta
Ale multiplayer w Starcraft II też jest bardzo ciekawy. Najlepsze są jednak Polskie ligi, których nadrzędnym i jedynym celem jest pokonanie Koreańczyków za wszelką cenę. I nawet naszym Polskim graczom się to udaje 😀
od admin: Koreańczycy są takimi samymi ludźmi jak my 🙂 Kiedyś grałem na koreańskim serwerze w S2 (WOL i LOTV) i wszedłem do diamentu, mimo potężnych lagów utrudniających mi microwanie.